Moje życie to żart.

Mam na imię Julka i mam 14 lat. Mam depresję.
Zacznijmy od tego co dzieje się w moim domu. Moja mama się na mnie wyżywa, krzyczy, obarcza obowiązkami mn. posprzątaj cały dom (mieszkam w dość dużym, piętrowym) tzn. pozmywaj, pozamiataj itd. Moją edukację ma gdzieś, ja mam jakieś tam marzenia, które i tak się pewnie nie spełnią,
babcia mnie biła (umarła w listopadzie 2016), tata na mnie wrzeszczy, a iostra się ze mnie śmieje. Ma 18 lat, gdy była niepełnoletnia piła nawet w domu, rodzice na to patrzyli i nic. Wyzywa mnie od gówniarzy itd.
W podstawówce się ze mnie śmiali wyzywali od dziwexk, kxurw itd.
W gimbie nikogo nie znam i to chyba dobrze.
Na domiar wszystkiego jestem homo. Mam dziewczynę Ole z neta, z którą się już 2 razy spotkałam a moi rodzice nie akceptuja homoseksulizmu wiec nie wiem jak im powiem jesli kiedykolwiek im powiem.

Dodam-z Olą chodzę 1 rok i znam 4/5 lat.