Nie chcę mi się żyć...

Cześć.. Nie mam już sił, coraz częściej myślę o samobójstwie.. dlaczego? Moje życie jest jedną wielką męczarnią... Przez całe życie przewijały się wokół mnie nieszczęścia, narkomaństwo rodzeństwa, liczne kłótnie, alkoholizm, aż w końcu choroba ojca - nowotwór złośliwy, który wykończył go w parę miesięcy... Zostałam z mamą, do dziś nie wierze w to co się stało. Z nią w ogóle się nie dogaduje, ma pretensje nawet o spaloną żarówkę. Oddała mi nawet psa, który był jedyną pociechą jaka mi została... Po wszystkim miałam do tego wypadek samochodowy, niestety przeżyłam. Ze strony mojego chłopka nie mogę liczyć na nic... Pracuje za granicą. W ogóle nie stara się mnie pocieszyć, wręcz przeciwnie potrafi mnie tylko błędnie oceniać i sam skłania mnie do jeszcze większej depresji...Nie wiem jak mam mu już wytłumaczyć, że ja go potrzebuje, że jest teraz dla mnie ciężki czas...
Ominełam wiele szczegołów by nikt nie mógł mnie rozpoznać.
Nie wiem co mam już z sobą robić, czuje się już taka niepotrzebna...

Dziewczyno, nie można się tak łatwo poddawać i użalać nad sobą, bardzo ci współczuje z powody twojego Taty, ale uwierz mi, że nie można się tak łatwo poddawać. Na pewno masz ludzi którym bardzo na tobie zależy, przyjaciół, rodzeństwo, chłopaka itd. Może powinnaś po prostu z nimi porozmawiać o swoich problemach. Dla przykładu mogę ci opowiedzieć troszkę o swoim życiu, od jakiegoś 1,5 roku wyjechałem z granicę do pracy, zostawiłem całe swoje życie za sobą, przyjaciół, rodzinę itd. Przez te półtorej roku mogłem polegać tylko na sobie, poznałem co to brutalny świat i to że za granicą nie można nikomu ufać. Polak polakowi jest wilkiem i dla paru funtów jest w stanie cię zostawić na totalnym lodzie. Było wiele chwil w których miałem ochotę zapić się na śmierć. Ale nigdy się nie poddałem, bo wierzyłem że w końcu karta się odwróci i będzie dobrze. I tak też się stało, coraz lepiej mi się układa. Dlatego też spróbuj nie myśleć o problemach które cię teraz otaczają, przetrwaj ten ciężki okres a zobaczysz że po pewnym czasie wszystko samo się ułoży i jeszcze będziesz sobie mówić "jaka to głupia byłam, że myślałam o takich rzeczach jak samobójstwo..." Nie bez powodu mówią że "czas leczy rany".

Nie łam się.

„Być kimś, być Tobą” – to projekt książka + płyta.
Książka opowiada o codziennym życiu młodego chłopaka który żyjący w patologicznej rodzinie szuka sposobu na zmiany w swoim życiu. Jego jedynym miejscem odosobnienia jest jego własny pokój który staje się jednocześnie jego więzieniem , gdzie kratami stają się pytania bez odpowiedzi. Bohater odnajduje nową drogę - muzykę.
Książka ma zwrócić uwagę na osamotnienie młodych ludzi, o problemach szykanowania, braku wzorców postępowania oraz drogi która prowadzi do odpowiedzialnej dorosłości.
Dodatkiem jest płyta na której swoje utwory prezentują wykonawcy stylu: hiphop, raga, reggae i inne
Nie ważne ile masz lat i jaki masz problem po prostu napisz – ROZMAWIAJMY! Napisz.
[link widoczny dla zalogowanych]
Autor

Jestem zdruzgotana po przeczytaniu tego postu Sad

Takie jest ludzie życie, coś o tym wiem (madzik19906), słuchaj mnie też życie nie rozpieszcza, ale co ja moge zrobic

Witam

Z informacji jaki pani przedstawila wynika, ze cierpi na depresje. Niewatpliwie zwiazane jest to z doswiadczeniami jakie pani przezyla przede wszystkim strata bliskiej osoby, narastajacymi konfliktami miedzy bliskimi osobami, ktore powinny kochac sie i wspierac. Nic wiec dziwnego,ze wybrala pani sobie partnera nieczulego. Do takich postaw i zachowan pani przywykla. Prosze zglosic sie do lekarza i psychologa, ktorzy pomoga wyjsc z trudnej sytuacji. Prosze popracowac nad poczuciem wlasnej wartosci. Zasluguje pani na szczescie. Pozdrawiam