bezsilność

Czesc,mam problem z którym sobie sama nie mogę poradzić, może pomożecie.
Mam prawie 30 lat, chłopaka który mnie kocha i ciągle to powtarza. a ja mam strasznie niskie poczucie wartości, czuje się od niego głupsza jego znajomi mnie onieśmielają nie chce się odzywać przy nich bo nie chce palnąć jakiegoś infantylnego głupstwa. Staram się jak mogę czytam dużo poszerzam swoje zainteresowania, jestem ambitna i czuje że gdyby nie ten paniczny stres który mnie dotyka w sytuacjach towarzyskich mogłabym się z nimi zaprzyjaźnić. Boję się że mnie zostawi a jest mi z nim bardzo dobrze, przy nim też mam czasem lęki, jest humanistą ładnie się wysławia a ja przez te stresowe blokady mam problemy z pamięcią koncentracją i ciągle czuje że wiem za mało. Ostatnio też płacze przy nim a on nie wie o co chodzi, tak nagle uśmiecham się spacerujemy a ja cała we łzach… Ciągły stres zabija moją spontaniczność chęć poznawania wszystkiego bo z reguły jestem bardzo ciekawska, czuje ze zabija mnie i moją osobowość. Nie jestem sobą,a nie ma nic gorszego jak czujesz ze jesteś ale to nie ty do tego dochodzi presja wyjscia za mąż bo już na to czas..do kogo się zwrócić ja naprawde się staram sama z tym walczyć ale nie wiele to daje..co zrobić żeby było lepiej? Pomóżcie proszę

Witaj
Po pierwsze bądź sobą mimo wszystko. Zauważ, że Twój partner kocha Ciebie teraz i kochał wcześniej czyli to bardzo dobrze świadczy o tym, że ta miłość nie wynikła z tego jak się wysławiasz, czy z Twojej wiedzy. W ogóle zauważ, że nie kochamy innych za ich wiedzę, wykształcenie itd, tylko za to jakimi są ludźmi, za to jaki mają stosunek do nas i innych, za miło spędzony czas z nimi itd. Twój partner kocha Ciebie za to jaka jesteś i szczerze jeśli boisz się, że może dojść do rozstania to jeśli dalej tak będzie to faktycznie masz się czego bać, wiesz dlaczego? bo w tym momencie odbierasz Mu to co kocha, odbierasz Mu siebie. Denerwując się, spinając itp wycofujesz się, udajesz kogoś kim nie jesteś, ukrywasz siebie czyli coś co On kocha pozbawiając Go tego.
Jeśli chodzi i znajomych; Twój partner nie kocha Ciebie dlatego, że kochają Ciebie Jego znajomi więc tak naprawdę nie muszą Ciebie lubić (chociaż bardzo dobrze by było gdyby lubili). Poza tym nie jesteś mniej inteligentna od Nich. I nie przejmuj się tym, że możesz powiedzieć coś śmiesznego nieumyślnie itd w rozmowach międzyludzkich to jest bardzo ważne- to, czyli rzeczy które wywołują uśmiech/ rozbawienie, głównie przez to zaczynamy darzyć kogoś sympatią- więc nie bój się odzywać. Zwróć jeszcze uwagę na to, że z większym zaufaniem i przyjemnością przebywa się i rozmawia z osobą, która jest otwarta, bo jest sobą, która niczego nie kręci i nie udaje bo będąc sobą jest szczera- to naprawdę jest dużo ważniejsze, niż to, żeby nie wyjść na dziecinną itp.
I wiem, że łatwo powiedzieć i zdaję sobie sprawę, że poradzenie sobie z tym może być naprawdę ciężkie, dlatego proponowałabym psychologa, bo ze stresem naprawdę ciężko jest samemu sobie poradzić, a psycholog może naprawdę bardzo pomóc- no ale to już od Ciebie zależy.
Pozdrawiam

witaj doskonale cie rozumiem poniewaz ja mam to samo tylko ze z angielskim moj maz swietnie zna j. angielski i bez problemu sie nim posluguje nie wstydzi sie i nie boi a ja przy nim sie boje cokolwiek powiedziec bo wstydze sie podobnie jak Ty ze palne jakas gafe ze sie zblaznie itd. ale wiesz nauczylam sie ze z naszymi slabosciami trzeba walczyc rob male kroczki a przede wszystkim pamietaj jedno wszystko wymaga czasu jesli mamy jakis klopot i chcemy sie go pozbyc lub zmienic cos w naszymm zyciu to nie uda sie to nam od razu a wiec staraj sie jednak odzywac wsrod znajomych twojego chlopaka nie musisz od razu prowadzic wielkich konwersacji pomalutku a potem sama sie nie obejrzysz kiedy ta blokada minie moze warto ich najpierw lepiej poznac a gdy juz to zrobisz to poczujesz sie pewniejsza ale pamietaj tez ze twoj chlopak bez wzgledu na wszystko bedzie cie kochal rozmawiaj z nim o swoich obawach lekach jak najczesciej to on jest dla ciebie wsparciem a bynajmniej powinien jedno wiem na pewno nie mozesz sie ukrywac i bac sie mowic o swoich lekach i dusic to w sobie bo im dluzej to w sobie ukrywamy tym gorzej sie czujemy i jeszcze jedno bardzo wazne jestes tylko i az czlowiekiem i masz prawo do bledow i do lekow nikt nie jest doskonaly pamietaj trwaj przy chlopaku i trzymajcie sie zawsze razem trzymam kciuki za Ciebie zycze powodzenia pozdrawiam