Depresja rodzeństwa - jak pomóc?

Nie wiem, czy ktoś będzie w stanie mi jakkolwiek doradzić, ale mam taką nadzieję.

Otóż mam brata (24 lata), który niejako jest zamknięty w sobie, wszystko trzeba z niego wyciągać, każda nawet normalna rozmowa z nim jest dość ciężka, bo sam nic z siebie nie jest chętny powiedzieć. Nie mieszkamy razem już od ładnych paru lat, dzieli nas kilkaset kilometrów, kontaktujemy się dość sporadycznie.
Jednak ostatnio napisał do mnie, zwykłe pogaduchy co tam nowego i tak dalej, po czym oznajmił, że był u lekarza i ma depresję. Chciała bym mu jakoś pomóc, żeby wiedział, że ma we mnie wsparcie, że zawsze będę dla niego. Tym bardziej czuję, że potrzebuje tego, w końcu odezwał się nagle po wizycie u lekarza, raczej nigdy tego sam z siebie nie robił.
Jak mogłabym podtrzymywać go na duchu? Wiem, że jest samotny i zajęty, wiecznie tylko praca i nauka, nauka i praca. Jakieś rady dla zmartwionego rodzeństwa? Sad

Skoro był u lekarza to robi coś w kierunku żeby sobie pomóc, mogłabyś odwiedzić go jeśli miewasz trochę wolnego czasu, tak żeby lepiej zorientować się co mu dolega, pójść na jakąś imprezę, no ogólnie spędzić miło czas. Ciężko jest cokolwiek innego doradzić skoro wiele na ten temat nie mówi, to dobrze by go było zobaczyć. Odległość jest spora. Ale może warto się przejechać?

Pozdrawiam i życzę aby z Twoim bratem jak najszybciej było wszystko ok Smile