okradłam ludzi!!!

hej..wiem ze nikt nie bedzie łaskawy nie oczekuje tego.. naprawde nie oczekuje sama cierpie i ledwo zyje z tym.. jestem w zwiakzu prawie dwa lata jego rodzice chyba mnie bardzo akceptowali sama juz nie wiem zylismy jak w bajce..z mlodosci ciagnely sie za mna rozne problemy to mandaty to policja nie ejstem zla osoba naprawde mam pecha w zyciu ze nie z wlasnej woli wpakuje sie w gowno takie na maxa,chociaz pozniej toczy sie wszystko po dobrej mysli wiem to dziwne.. nagle po uciszeniu sie komornika za mandat ktory juz nie wiem skad sobie wytrzasneli eh odezwalo sie cos o czym totalnie zapomnialam inne mandaty parkingowe sprzed 3 lat.. nazbieralo sie tego duzo.. nie pochodze z biednej rodziny ani moj partner.. pluje sobie w twarz ze zamiast poprosic o pomoc okradlam jego rodzicow nie wiem co sobie myslalam ze co po tajniacku je oddam? idiotyzm!! sek w tym ze nie ukradlam raz a porzadnie tylko z 4razy zdazyli w tym czasie zalozyc ukryta kamere wyszlo na jaw wiadomo.. nie chca mnie znac moj partner mi wybaczyl chociaz bylo ciezko.. lecz jego rodzice nie,ja nie oczekuje wybaczenia ale boje sie ze go strace on jest bardzo wrazliwy i uczuciowy.. oni wciaz mowia do niego ze jest nielojalny wobec nich ze wybral mnie i moja rodzine.. psuja psychike strasznie a mnie nie chca znac..nie wiem co mam robic.. co noc placze przepraszam robie co moge ..jak mam zyc dalej co robic kiedy slysze od partnera ze on nie wie czy bedzie tak potrafil zyc ze juz nigdy jego rodzicow nie odwiedze..