Znęcanie się przez rodzinę nade mną i niepełnosprawnym brate

Witam. Mam 17 lat i jestem dziewczyną. Przychodzę tu z dużym problemem którego sama nie umiem rozwiązać. No a więc może zacznę... Od kiedy mieszka z nami pratner mojej matki (5lat) ja i mój niepełnosprawny umysłowo brat nie mamy spokoju. On cały czas krzyczy na wszystkich a ja jestem traktowana jak sprzątaczka.. W domu robię wszystko gotuję sprzątam opiekuje się ich dzieckiem które kończy niedługo dwa latka. Mnie i brata traktują oboje jak niepotrzebne przedmioty a ich syn jest dla nich najważniejszy i może robić i mieć tylko co sobie chce. Zdarzyło się kilka razy że partner matki szarpał i uderzył mojego niepełnosprawego brata. Matka od czasu bycia z nim również bardzo się zmieniła. Przechodzi na jego stronę ale i tak codziennie oboje robią w domu awantury i na siebie krzyczą. Ja w domu robię wszystko co mi każą a i tak potem skuszę że nic nie robię w domu.. Często sama z siebie sprzątam lub gotuję.. Tak się przyzwyczaiłam.. Od 10 miesięcy mam też chłopaka przy który jest dwa lata starszy i wie co dzieje się w moim domu. A dzięki niemu i temu że zabieral mnie stamtąd mogłam być na chwilę szczęśliwa.. A gdy miałam już wracać do domu kilka razy płakałam... Miedzy nim a moja rodzina było wszystko w porządku do czasu... Do czasu aż nie wytrzymał i powiedział mojej matce że nie powinni mnie tak traktować bo nie jestem ich służąca a moim obowiazkiem jest przede wszystkim nauka a ona wyrzuciła go z naszego domu. Gdy jej partner się dowiedział o tym dostał szału.. Tak jeszcze nigdy się na mnie nie darl.. Powiedział że mam z nim nie pisać nie spotykać nie kontaktować... Powiedział że pakuję wszystkie rzeczy które od niego dostałam i zawiezie mu pod dom po prostu kazał mi z nim zerwać. A za każdym razem gdy chciałam do niego jechać to ja musiałam ze swoich pieniędzy płacić za to mojej matce dodam też że ona prawdopodobnie utrudniala kontakty z nami mojemu biologicznemu ojcu.. Chodzę do szkoły w tym samym mieście co mój chłopak i po szkole również zakazał nam się spotykac... Stwierdził że mam w domu obowiązki i tu powinnam się nimi w domu zająć dodał że jak będziemy się spotykac po szkole to zapisze mnie z matką do innej.. . Chodzę do liceum o profilu mundurowym ale w przyszłości chce być fizjoterapeuta lub psychologiem. Partner matki gdy się dowiedział że chce iść na studia takie stwierdził że skoro jestem w mundurowej to muszę i nie mam innej opcji iść do zandarmerii wojskowej lub do wojska odrazu... A ja nie chcę... Mój chłopak nadal walczy i chce być mimo to ze mną ale co jak nie możemy się widzieć... On chce zgłosić to na policję jak jesteśmy traktowani ale boimy się że nic z tym nie zrobią a ja będę miała jeszcze gorzej.. I przychodzę tu z radą co mamy zrobić w takiej sytuacji... My będziemy razem nie ma opcji by było inaczej.. Chcemy skończyć to piekło. Prosimy o pomoc.

Hmm doskonale cię rozumiem. A tak w ogóle to hej również mam 17 lat mój tata od kąd zachorował zachowywał się bardzo podobnie tylko oprócz mnie robił awantury matce. Jednak postawłam mu się... buntowałam się, uciekałam z domu. Ale wystarczyły tylko regularne rozmowy..nie jest idealnie ale o wiele lepiej ..poza tym obie nie długo będziemy pełnoletnie Wink

więc licze tylko na to aby się wyprowadzić...A w twoim wypadku powiedziałabym o wszystkim psychologowi czy wychowawcy w szkole...skoro nikt z rodziny nie reaguje,