Czy ktoś tu potrafi mnie zrozumieć? ...

Witam. Chciałabym się tutaj z czegoś wygadać, bo nikomu o tym nie mówiłam.. Bo to właściwie dziwna sprawa.. i ciekawa jestem czy kogoś z was również dotyczy a jeśli tak to jak temu stawić czoła. Mianowicie.. nie potrafię głowie skupić się na tym co jest tu i teraz. Cokolwiek w mojej codzienności się dzieje nie po mojej myśli ( począwszy od krótkiej rozmowy z kimś) nie umiem tego akceptować. I nie chodzi tu tylko o zwykłe popełnianie błędów. Chodzi właściwie o błahostki np. często nie umiem być sobą w towarzystwie innych, mieć swojego zdania( szczególnie gdy jestem w większym gronie ludzi), otwierać się na ludzi( szczególnie na nowo poznanych , choć ich też jest zazwyczaj niewielu), ujmować to co myślę w słowa tak by było to szczere, mieć trzeźwą ocenę w sytaucji( problem z koncentracją..). To są m.in rzeczy o których myślę gdy tylko przed chwilą czy niedawno mi się przydarzyły, WYOBRAŻAJĄC sobie co by było gdybym zachowała się inaczej, bardziej po mojej myśli. To często jest silniejsze ode mnie np. w nocy próbując zasnąć.( Przynajmniej pół godziny nim zasnę musi minąć, bo różne myśli nie dawają mi spokoju). Mam nadzieję że ktoś zrozumiał mój problem.. z góry dzięki za odpowiedzi. ( niżej konkretniej o moim problemie)

Cóż, sądze że wiele osób ma takie problemy, są one często związane ze zbyt dużą wrażliwością człowieka. Mimo wszystko trzeba prówować, stawiać sobie nowe wyzwania, po trochu, po trochu, aż dojdziemy do sukcesu, porażki są po to aby coś nam pokazać. Pamiętaj o tym i próbuj Smile

Pozdrawiam

ja jednak myśle że to nietypowy problem i domyślam się że niewielu dotyczy. Tylko chyba trochę go uogólniłam. A Konkretniej, poza tym o czym pisałam odnośnie mojego problemu, często zastanawiam się też nad rzeczami typu: co przed chwilą zrobiłam co było bezsensu i co mogłam zrobić by to jakiś sens miało( błahostki typu: np zamiast sprężyć się w nauce czy sprzątaniu zbyt byłam rozkojarzona i nie wyrobiłam się z planowanym czasem). Albo np. jak się zachowałam robiąc z siebie np. idiotkę i zastanawiam się co mogłam w zamian za to zrobić bym nie musiała czuć sie z tego powodu nieręcznie, głupio.. . Lub np. gdy choć lekko się z kimś sprzeczę to zawsze się obwiniam i wtedy zasanawiam się jak mogłam uniknąć jakiejś niepotrzebnej sprzeczki .
Nawet będąc miedzy ludzmi czasem nie umiem skupić się na tym o czym rozmawiają itd bo tak naprawdę jestem myślami całkiem gdzie indziej. Ale to czasem mi sie zdarza bo zazwyczaj rozmyślam w samotności . A najgorsze jest to że czasem nawet zajmuje mi to ok pół godziny nim wrócę do teraźniejszości. A jeszcze gorsze to że próbując zasnąć zazwyczaj zajmuje mi to godzinę i strasznie mnie to męczy. Wiadomo chciałabym by to wszystko inaczej wyglądało ale nie mam w sobie motywacji to zmienić, mam ją jedynie wtedy gdy większość zdarzeń które miały miejsce za dnia poszły po mojej myśli[...]
Czy jest tu ktoś kto ma podobny problem , lub miał i umiał sobie z nim poradzić?

DarkMaster .. Wybacz nie wiedziałam że tak się poczujesz, nie zignorowałam tego co wcześniej napisałeś, miałam tylko nadzieję że ktoś jeszcze tu zrozumie moją sytuację( po tym gdy ją bardziej sprecyzowałam)...

Również pozdrawiam.

Oczywiście, wydaje się Tobie że jest to problem który jest Twój, który jest straszny i nikt go nie rozumie, ale jednak masz wystarczającą siłe aby szukać pomocy, a to pierwszy krok do przodu. Teraz przede wszystkim polecałbym przejść sie do psychiatry czy psychologa ( to nie boli :] ). Tam napewno podejmiecie decyzje o psycho-teriapii lub po zwykłej rozmowie z czasem, problem zacznie zanikać, Powodzenia Smile

Pozdrawiam.