Trudny wybór...

Witam serdecznie,
jestem z facetem od 1,5 roku, przez ten czas układało nam się wspaniale. Rozumieliśmy się bez słów, mówiliśmy to samo, mieliśmy podobne zdanie w wielu kwestiach. Jednak ostatnimi czasy ja coraz bardziej się od niego odsuwam - samo z siebie tak wychodzi, on mówi że jest mu ze mną dobrze i, że mnie kocha. Ale ja czuję się przytłoczona, czuję że wszystko jest uzależnione od niego (mieszkamy oddzielnie, każde ma swoje sprawy, ale jak on chce się spotkać to tak musi być).
Oczywiście rozmawiałam z nim i powiedziałam co czuję, ale on przyjął to tylko do wiadomości i dał spokój.
Jestem jeszcze młoda mam 21 lat, czuję że mogłabym umawiać się z przyjaciółkami, chodzić na randki, chciałabym odzyskać wolność, ale nie chcę zranić osoby którą kocham (bo w głębi serca kocham).

Poradzcie co robić. Zerwać? Zmienić coś? Ale co?

Pozdrawiam,
Isztar

Przede wszystkim pomyśl o sobie. O tym czego chcesz i pragniesz. Skoro myślisz o wolnosci, uczucie chyba nie jest już tak silne. Jesteś mloda, a na zmiany nigdy nie jest za późno.

pozdrawiam

Dołączył: 26 Mar 2008 Posty: 5 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Pomyśl przede wszystkim pomysl bo to o czym ty piszesz to nie jest milosc oczywiste jest ze nie chcesz tanic ale kto chce nikt .. to nie o to chodzi poprstu powiedz facetowi ze twoje uczucia do niego sie zmienily i juz nie bedzie lepszego wyjascia oszukiwanie go to jest gorsze nie napewno zrozumie ale moze byc rozczarowany to zrozumialae .. ale niech kazdy z was bedzie szczesc\liwy bo nie mozna uszczesliwiac drugiej osoby swoim nieszczesciem ..

masz całkowitą rację to jest trudny wybór, ja chyba mam taką samą sytuację, coś się zmieniło... nie wiem co ale jest inaczej. Mój facet jest najukochańszym stworkiem na tej ziemi, ja jednak tez się oddalam... Ale powiem Ci jedno ja nie mam na tyle odwagi aby odejść, nie zorbię tego nigdy, obiecałam sobie że go nie zranię, nie moge, nie potrafie odejśc, bo wiem że on mnie kocha ponad życie... ja go też... chyba...